دانشنامه اسلامی
رعب (۵ بار)
ترس. دستپاچگی جوهری آن را خوف و طبرسی خوف و فزع گفته است در اقرب هست که آن مصدر است به معنی ترسیدن و ترساندن (لازم و متعدی) و نیز اسم است به معنی فزع ولی راغب گوید: آن انقطاع (ولاعلاجی) است از امتلاء خوف و به تصوّر امتلاء گفتهاند «رعبت الحوض» حوض را پر کردم «سیل راعب» سیلی که درّه را پر میکند. . به نظر میآید که مراد همان لاعلاجی از کثرت خوف باشد مانند خود گم کردن و دستپاچه شدن و چون وجود ترادف در لغات ثابت نیست باید رعب با خوف فرق داشته باشد. ایم کلمه پنج بار در قرآن آمده است: انفال:12. حشر:2. کهف:18.
