الحاظ
الحاظ. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ لَحظه ، بمعنی اندرون چشم. باطن العین. ( اقرب الموارد ) ( از المنجد ). رجوع به لحظشود . || نظرهای گوشه چشم. ( آنندراج ). صاحب تاج العروس گوید: لَحظ بمعنی لحاظ چشم ( گوشه و مؤخر چشم ) است و جمع آن اَلحاظ است. یقال : فتنته بلحاظها و ألحاظها - انتهی.
= لحظ
جمع لحظه بمعنی اندرون چشم
