لغت نامه دهخدا اقنات. [ اِ ] ( ع مص ) دعا کردن بر دشمن. || دیر استادن درنماز. || پیوسته حج کردن. || دیر جنگ کردن با کفار. || فروتنی نمودن از برای خدای. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).اقنات. [ اُ ] ( ع اِ ) ج ِ اُقنة. ( منتهی الارب ). رجوع به اقنة شود.
