افره

لغت نامه دهخدا

( آفره ) آفره. [ رَ ] ( اِ ) اَفرا. اَفراغ. آچ.
( افرة ) افرة. [ اَ رَ / اُ ف ُرْ رَ ] ( ع اِ ) سختی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). شدت. ( اقرب الموارد ). شدت و سختی. ( ناظم الاطباء ).
- افرةالحَرّ؛ سختی گرما و اول آن. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). سختی گرما. ( مهذب الاسماء نسخه خطی ). شدّت گرما و آغاز آن. ( از اقرب الموارد ). || آمیزش. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). اختلاط. ( از اقرب الموارد ). || جماعت. || بلا. ( ناظم الاطباء ). این کلمه از ماده فرر و افر هر دو آمده است.

فرهنگ عمید

( آفره ) مکافات.

فرهنگ فارسی

( آفره ) افراغ
مخفف باد آفره، مکافات
سختی شدت شدت و سختی

دانشنامه عمومی

اِفره ( به عربی: إفرة ) یک منطقهٔ مسکونی در سوریه است که در عین الفیجه واقع شده است.
إفرة ۱٬۰۲۹ نفر جمعیت دارد و ۱٬۶۰۰ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.