لغت نامه دهخدا افخار. [ اِ] ( ع مص ) افزون داشتن یکی را بر دیگری در فخر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). کسی را بر کسی فخر نهادن. ( تاج المصادر بیهقی ). || فرزند نیکو آوردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
