لغت نامه دهخدا ( اشتآن ) اشتآن. [اِ ت ِ ] ( ع مص ) اشتئان. قصد کردن قصد کسی را. ( منتهی الارب ). اشتأن شأنه ؛ قصد قصده. ( اقرب الموارد ).
