اسفه

لغت نامه دهخدا

( اسفة ) اسفة. [ اَ س ِ ف َ ] ( ع ص ) که صلاحیت رستن گیاه ندارد: ارض اسفة.
اسفه. [ اِ ف َ ] ( اِخ ) سفه. سپه. از محال سیستان. رجوع به تاریخ سیستان ص 25 و 296 شود.

فرهنگ فارسی

سفه

دانشنامه عمومی

اِسفِه روستایی در کشور ایران، در استان اصفهان و در ۷۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر اصفهان، و در مسیر جاده شهرضا - ورزنه واقع شده است. این روستا تبعیدگاه سیدحسن مدرس است .
به هنگام عبور در جاده اصفهان به سمت شهرضا، این روستا در سمت چپ جاده با برج های دیدبانی تاریخی اش که در قدیم برای مقابله با دزدها ایجاد شده بوده، به چشم می خورد.
بر اساس اطلاعات برنامه ی Google earth، طول و عرض جغرافیایی این روستا به شرح ۳۲° ۶'۱۷. ۸۵"N و ۵۱°۵۴'۱۶. ۳۸"E می باشد.