لغت نامه دهخدا
ازنم. [ اَ ن َ ] ( اِخ ) بطنی است از بنی یربوع. ( منتهی الارب ).
ازنم. [ اَ ن َ ] ( اِخ ) ابن جشم. پدر بطنی است از تمیم. ( منتهی الارب ).
ازنم. [ اَ ن ُ ] ( اِخ ) موضعی در قول کثیربن عبدالرحمن :
تأملت من آیاتها بعد اهلها
باطراف اعظام فأذناب أزنُم
محانی آناء کأن َّ دروسها
دروس الجوابی بعد حَول مُجَرَّم ِ.
و براء بجای زاء نیز روایت شده و ازنم ، اکثر و اغلب است. ( معجم البلدان ).
