اخشیدی

لغت نامه دهخدا

اخشیدی. [ اِ ] ( ص نسبی ) منسوب به اخشید.
- کافور اخشیدی ؛ منسوب به اخشیدبن طُغج است.
اخشیدی. [ اِ ] ( اِخ ) خطیب ( فقیه... ). رجوع به کتاب الجماهر بیرونی چ هند ص 64 شود.