اختلال شخصیت ضداجتماعی
دانشنامه عمومی
اشخاص دارای اختلال شخصیت ضد اجتماعی سطوح غیرمعمولی از سروتونین را در مغز خود دارند. همچنین آنها رفتار تکانشی دارند و در انجام تصمیم های بلند مدت اکثراً به مشکل می خورند. این اختلال شخصیتی قبل از ۱۸ سالگی به دلیل رشد مغز قابل تشخیص نیست و معمولاً رفتارهای ضد اجتماعی در افراد زیر ۱۸ سال اختلال سلوک گفته می شود.
علائم اختلال شخصیتی ضداجتماعی عبارت است از:
• تشخیص ندادن درست از غلط
• دروغ گویی مداوم
• بدبینی و ارزش قائل نبودن برای دیگران
• علاقه به دستکاری ذهن دیگران
• خود بزرگ بینی و صاحب نظر بودن
• پیروی نکردن از قوانین اجتماعی
• بی اعتنایی به حقوق دیگران
• تکانشگری و ضعف در برنامه ریزی بلند مدت
• پرخاشگری
• وجدان کم یا ناچیز و نبود پشیمانی
• ریسک نالازم بدون در نظر گرفتن خطرات آن برای خود و دیگران
• روابط ضعیف
• ضعف در یادگیری از اشتباه
• نبود مسئولیت پذیری
تفاوت اختلال شخصیت ضد اجتماعی با اختلال شخصیت خودشیفتگی این است که در خودشیفتگی ارتباطی با عواملی مانند اختلال سلوک در کودکی وجود ندارد و همچنین فرد خودشیفته کمتر پرخاشگر، تکانشی و فریب دهنده است.
کودکانی دارای اختلال سلوک اگر تا ۱۸ سالگی درمان نشوند، ممکن است دچار اختلال شخصیتی ضد اجتماعی شوند. عوامل دیگری مانند اختلال کم توجهی - بیش فعالی، افسردگی، اختلال نافرمانی مقابله جویانه و اختلالات گروه B نیز احتمال این اختلال شخصیتی را بالا می برد.
الف ) فرد تقریباً در همه جنبه های زندگی به حقوق دیگران احترام نمی گذارد و آن ها را نقض می کند. این رفتار از ۱۵ سالگی شروع شده است، و سه مورد ( یا بیشتر ) از موارد زیر آن را نشان می دهند:
• فرد با پیش نگرفتن رفتارهای قانونی، هنجارهای اجتماعی را رعایت نمی کند، و این موضوع را تکرار ارتکاب اعمال مجرمانه ای که به دستگیری او منجر می شوند نشان می دهد.
• مکار و فریبکار است، و این موضوع را دروغگویی های مکرر، استفاده از نام های مستعار، یا کلاهبرداری از دیگران به منظور سودجویی شخصی یا لذت بردن نشان می دهند.
• فرد بدون فکر و بلافاصله بر اساس امیال ناگهانی خود عمل می کند یا نمی تواند از پیش برنامه ریزی کند.
• حسود، زود رنج، زودخشم، و تحریک پذیر، یا پرخاشگر است، و این موضوع را تکرار دعواها یا تهاجم های فیزیکی نشان می دهند.
• با کارهای خطرناکی که انجام می دهد، ایمنی خود یا دیگران را رعایت نمی کند.
• تقریباً در همه امور بی مسئولیت است، و این موضوع را تکرار قانون شکنی ها در محل کار یا رعایت نکردن مسئولیت های مالی نشان می دهند.
• پشیمانی و عذاب وجدان ندارد، و این موضوع را بی تفاوتی او نسبت به ناراحت کردن دیگران، بدرفتاری با آنها، یا دزدیدن اموال آنها، یا تلاش برای توجیه این اعمال، نشان می دهند.