اختربین

لغت نامه دهخدا

اختربین. [ اَ ت َ ] ( نف مرکب ) فال گیر. || منجم. اخترشناس.

فرهنگ عمید

۱. منجم، ستاره شناس.
۲. فال گیر، طالع بین.

فرهنگ فارسی

منجم، ستاره شناس ، فالگیر، طالع بین
( اسم صفت ) منجم اختر شناس .