اح

لغت نامه دهخدا

( آح ) آح. ( ع اِ ) سپیده خایه. بیاض البیض. سپیده تخم مرغ.
اح. [ اَح ح / اُح ح ] ( ع مص ) سرفه کردن. ( منتهی الارب ). صوتی است که دلالت بر درد و بیماری سینه کند. گویند اَح الرّجل ؛ هنگامی که سرفه کند. ( تعریفات ).