ابوحاتم

لغت نامه دهخدا

ابوحاتم. [ اَ ت ِ ] ( ع اِ مرکب ) کلب.( المزهر ). سگ. || غراب. ( المزهر ). زاغ.
ابوحاتم. [ اَ ت ِ ] ( اِخ ) روح بن حاتم بن قُصیبةبن مهلب بن ابی صفره. والی سند از دست مهدی بن ابی جعفر المنصور و والی افریقیه. وفات 174 هَ. ق.