ابو حبه

لغت نامه دهخدا

ابوحبه. [ اَ ؟ ] ( اِخ ) ناحیتی از عراق بجنوب غربی بغداد در ساحل شرقی فرات. و شهر سی پار قدیم بدانجا بود و آن یکی از قدیمترین شهرهای بابل و سه هزار سال قبل از میلاد آباد بوده است. در کاوشهای اخیر آثار و خطوطی از آنجا به دست آمده است.
ابوحبه. [ اَ ح َب ْ ب َ ] ( اِخ ) کنیت جماعتی از محدثین.

فرهنگ فارسی

کنیت جماعتی از محدثین
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال چوب فال چوب فال لنورماند فال لنورماند فال تک نیت فال تک نیت