ابرده

لغت نامه دهخدا

ابرده. [ اِ رِ دَ ] ( ع اِ ) سرمای صبحدم. ( مهذب الاسماء ). || سردی مزاج یا بیماری مضعف باه که پیران را افتد از غلبه رطوبت و برودت.

فرهنگ فارسی

بزرگترین دره ییلاقی در شش فرسنگی جنوب غربی مشهد که رود خانه پر آب زشک در آن جاریست و شامل ابر ده بالا و ابر ده پایین می باشد.
سرمای صبحدم سردی مزاج
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال میلادی فال میلادی فال ابجد فال ابجد فال جذب فال جذب فال تاروت فال تاروت