استارگان

لغت نامه دهخدا

استارگان. [ اِ رَ / رِ ] ( اِ ) ج ِ اِستاره. نجوم. کواکب :
اگر ز هیبت تو آتشی برافروزند
بر آسمان بر، استارگان شوند شوی.منوچهری.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم