گل دورو

لغت نامه دهخدا

گل دورو. [ گ ُ ل ِ دُ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گلی که رویی سرخ و رویی زرد دارد :
گل زرد و گل دورو گل سرخ و گل نسرین
ز درد و داغ دادستند ما را خط استغنی.منوچهری.رجوع به گل دوروی و گل دورنگ شود.