ناف شب

لغت نامه دهخدا

ناف شب. [ ف ِ ش َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از نصف شب است. ( برهان قاطع ) ( انجمن آرا ). نصف شب. ( ناظم الاطباء ). دل شب :
اگر ناف بهشت از شب تهی ماندآن نمی دانم
مرا در ناف شب دانم بهشتی آشکارست این.خاقانی.