لغت نامه دهخدا
مومو. ( ق مرکب ) موبه مو. جزٔجزء. جزٔبه جزء. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به ترکیب موبه مو ذیل مو شود.
مومو
مومو. ( ق مرکب ) موبه مو. جزٔجزء. جزٔبه جزء. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به ترکیب موبه مو ذیل مو شود.
فرهنگ فارسی
موبمو جزئ جزئ .
دانشنامه عمومی
او در افسانه آفرینش بابلیِ انوما الیش، در نقش وزیر خدایان نخستین آبزو، آب شیرین و تیامات، آب نمک، پدیدار شد. گاهی از او به عنوان پسر آنها یاد می شود. در میانه ی انوما الیش، انکی، آپسو و مومو را زندانی می کند. مومو همچنین یکی از نام هایی است که به مردوک، پیروز نهایی بر تیامات، داده شده است.
مومو یک افزارمند ( صنعتگر ) است که نماد دانش کاربردی و مهارت فنی است. مومو به عنوان سومین خدای نخستین، نماد دنیای ذهنی، لوگوس، است.
واژه مومو در افسانه ی سومری زو ( Zu ) نیز وجود دارد، جایی که ایمدوگود ( Imdugud ) ، به معنای «باد تند»، لوح سرنوشت ها را می دزدد اما خود به نینگیرسو شکست می خورد.
مومو (بازیکن فوتبال اسپانیایی). مومو ( انگلیسی: Momo؛ زادهٔ ۱۵ ژوئیهٔ ۱۹۸۲ ) بازیکن فوتبال اهل اسپانیا است.
از باشگاه هایی که در آن بازی کرده است می توان به باشگاه فوتبال راسینگ سانتاندر، باشگاه فوتبال رئال بتیس، باشگاه فوتبال آلباسته بالومپیه، باشگاه فوتبال لاس پالماس، باشگاه فوتبال دپورتیوو لاکرونیا، و باشگاه فوتبال خرز اشاره کرد.
مومو (پیمونت). مومو ( به ایتالیایی: Momo ) یک کومونه در ایتالیا است که در استان نووارا واقع شده است.
مومو ۲۳٫۷ کیلومترمربع مساحت و ۲٬۷۱۳ نفر جمعیت دارد و ۲۱۳ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
مومو (رمان). مومو که به نام های آقایان خاکستری یا مردان خاکستری پوش نیز شناخته می شود، داستانی خیالی است که توسط میشائل انده، در سال ۱۹۷۳ منتشر شد. این داستان در مورد مفهوم زمان و نحوه استفاده از آن در جوامع مدرن است. ترجمه دقیق عنوان آلمانی آن عبارت است از: "مومو، یا داستان عجیب دزدان زمان و کودکی که زمان دزدیده شده را به مردان برگرداند. داستان در سال ۱۹۷۴ برنده جایزه ادبیات نسل جوان آلمان شد.
کتاب «مومو» دختر هشت و یا شاید هم دوازده ساله ای است تنها و بی کس که نه تنها کسی نمی داند کی به دنیا آمده، از کجا آمده و خانواده اش کجایند، حتی خودش هم نمی داند! اما مومو هنر بزرگی دارد که او را تنها نمی گذارد و آن گوش کردن صبورانه به حرف ها و درددل های مردم است. او برای همه گوش شنوا دارد و برای هر کس که به دلداری و همدردی نیاز دارد راه حلی درست و عاقلانه پیشنهاد می کند.
اما ناگهان مومو تمام رفاقت ها و دوستانش را از دست می دهد. همه مردم در گیر کار بیش از حد و صرفه جوئی در وقت می شوند. تمام شادی های دنیا یک باره از میان می رود و آدم ها دچار بیماری «بی حوصلگی مرگ آور» می شوند و همه این مصیبت ها زیر سر مردان خاکستری پوش «انجمن پس انداز کنندگان وقت» است. آیا واقعا مومو می تواند در برابر قدرت این انجمن مقاومت کند و کاری کند که دوباره بچه ها در خیابان ها بازی کنند و مردم بایستند و شادی و نشاط آن ها را تماشا کنند؟
مومو (شخصیت). مومو ( به انگلیسی: Momo ) یک شخصیت خیالی در مجموعهٔ پویانمایی تلویزیونی آواتار: آخرین بادافزار نیکلودئون است. این شخصیت و سریال توسط مایکل دانته دی مارتینو و برایان کونیتزکو ساخته شده است. صداپیشگی مومو توسط دی بردلی بیکر انجام شده است.
در نمایش، مومو یک لمور پرنده است که در فصل ۱، قسمت ۳، «معبد باد جنوبی» به تیم آواتار می پیوندد. آنگ، کاتارا، ساکا و آپا از معبد باد جنوبی دیدن می کنند تا به آنگ کمک کنند تا دوباره با عشایر باد ارتباط برقرار کند و مومو در حالی که گروه در حال کاوش است ظاهر می شود. ساکای گرسنه شروع به شکار مومو می کند در حالی که آنگ به تعقیب مومو می پردازد تا با او دوست شود. مومو بیشتر از زیستگاه بومی خود با عشایر باد اشتراک و وابستگی دارد.
طراحی مومو تا حدی تحت تأثیر شخصیت توتورو از پویانمایی همسایه من توتورو بوده است. مومو در درجه اول ترکیبی از لمور، خفاش و گربه است، اما کونیتزکو می خواست تا آنجا که ممکن است از جذابیت مومو استفاده کند، بنابراین برای الهام، به ویژگی های اغراق آمیز توتورو نگاه کرد.
