قاشقک
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. ابزاری کاردمانند با لبۀ کند که برای ساختن خمیر و ضماد یا مالیدن دارو به کار می رود.
۳. ابزاری که پزشک برای دیدن گلو بر روی زبان بیمار می گذارد.
۴. (موسیقی ) نوعی ساز مرکب از دو جفت کاسۀ کوچک کم عمق که به وسیلۀ نوار به هم وصل شده اند و با آویزان کردن نوار به انگشت شست و کمک گرفتن از کف دست و انگشتان دیگر، کاسه ها به هم برخورد کرده و آهنگ ایجاد می شود.
فرهنگ فارسی
فرهنگستان زبان و ادب
دانشنامه عمومی
قاشقک ها ( اسپاچول ) معمولا از جنس استیل ضد اسید می باشد .
قاشقک (ساز). قاشُقَک یا کاستانیـِت از سازهای کوبه ای است. قاشقک متشکل از یک جفت جام چوبی صدفی شکل و کوچک است که توسط تسمهٔ نازکی به انگشتان شست و سبابه نوازنده بسته می شود و او آن ها را به هم می زند تا به صدا درآید.
در اواخر دورهٔ عثمانی در آناتولی رقاصه های مرد که کوچک نامیده می شدند در حال رقص معمولاً قاشقک هایی نیز می نواختند که چارپاره نام داشت. چارپاره در میان عثمانیان بعداً جای خود را به سنج های دستی به نام زل دارد. نوازنده های قاشقک در اروپا معمولاً همان رقاصه های سبک اسپانیولی هستند.
قاشقک (گیاه). قاشقک ( نام علمی: scutellaria lateriflora ) گیاهی پایا از تیره نعناعیان و یکی از گیاهان دارویی است.
