چشم پریدن

لغت نامه دهخدا

چشم پریدن. [ چ َ / چ ِ پ َ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از جستن چشم و این اکثر از رنج باشد. ( آنندراج ) :
چنین که میپرد از حرص خاکیان را چشم
عجب اگر پر کاهی بکهکشان ماند.صائب ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) چشم کسی را . جستن چشم وی از رنج و غیره .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم