دانشنامه آزاد فارسی
رسالۀ فلسفی مختصر از سن توماس آکوئیناس نوشته شده به ایتالیایی پیش از ۱۲۵۴م. آکوئیناس در این رساله نخست به تعریف لفظ های نخست وجود و ماهیت، و تحقیق در صفات خاص ماهیت در مراتب مختلف اشیاء پرداخته است. سپس، ماهیت در سه جوهر بسیط، مَلَکی، و غیر مادی بررسی شده است. پس از آن آکوئیناس نوعی اثبات وجود خدا را از طریق محال بودنِ ارتقای نامتناهی در سلسلۀ علّی موجودات ممکن خاص مطرح می کند. خدا صورت و فعل محض است که در او ماهیت شامل ضرورت وجود است، به گونه ای که ماهیت و وجود عین یکدیگرند. این رساله با شرحی دربارۀ نظریۀ ماهیت در اعراض پایان یافته است. عرض ها نمی توانند قائم به خود باشند، آن ها بیان و کمال جوهرند و وجودی جز وجود آن ندارند. عقیدۀ ثابت آکوئیناس در این رساله وجود است؛ خدا نه تنها در ذروۀ ماهیت است، بلکه در ذروۀ وجود نیز هست. وجود و ماهیت را که در شمار متون مدرسی بوده و متعلمان بسیار داشته است، می توان گسستگی ای با اصالت ماهیت افلاطونی سنتی در قرون وسطا دانست.