منصفی

لغت نامه دهخدا

منصفی. [ م ُ ص ِ ] ( حامص ) انصاف و عدالت و دادگری. ( ناظم الاطباء ). حالت و چگونگی مُنصِف. رجوع به منصف شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم