مملکت داری

لغت نامه دهخدا

مملکت داری. [ م َ ل َ / ل ِ ک َ ] ( حامص مرکب ) عمل مملکت دار. کشورداری. اداره امور مملکت.

فرهنگ عمید

کشورداری، پادشاهی.

فرهنگ فارسی

اداره امور مملکت : [ ( شاه اسماعیل دوم ) در مملکت داری و رسیدگی بامور سلطنت بی علاقه و سهل انگار بود . ] ( فلسفی . شاه عباس ۱ ص ۳۳ )