موصلو

لغت نامه دهخدا

موصلو. ( اِخ ) یکی از طوایف ایل قشقایی ایران ، مرکب از 600 خانوار که در چال قفا مسکن دارند. ( از جغرافیای سیاسی کیهان ص 82 ).

فرهنگ فارسی

یکی از طوایف ایل قشقایی ایران ٠

دانشنامه آزاد فارسی

موصِلو
از طوایف بزرگ و قدیمی ترکمان اتحادیۀ قبیله ای آق قویونلو، ساکن ناحیۀ دیاربکر. صوفی خلیل موصلو، پس از مرگ سلطان یعقوب آق قویونلو، حامی بایسنقر، پسر سلطان یعقوب، شد و بسیاری از شاهزادگان بایندری و همچنین قاضی عیسی ساوجی و بعضی از همراهان او را کشت و سرانجام خود به دست سلیمان بیگ بیژن اوغلی کشته شد. امیرخان موصلو در ۹۱۳ق به شاه اسماعیل اول صفوی پیوست و در شمار قزلباشان درآمد. فرزندان و بستگان او در دولت صفویه به مقامات عالی دست یافتند. خوانین موصلو در سال های سلطنت شاه محمد خدابنده از ارکان دولت به شمار می آمدند و رهبری شورش گروهی از قزلباشان بر علیه پادشاه و حمزه میرزا وکیل السلطنه، با خوانین موصلو بود (۹۹۴ق). اعتبار این طایفه در سلطنت شاه عباس صفوی کاهش یافت و اعضای آن در میان ایلات و طوایف دیگر پراکنده شدند. طایفۀ موصلو، از طوایف فارسیمدان ایل قشقایی، احتمالاً باقی ماندۀ موصلوهای ترکمان است.