منتور

لغت نامه دهخدا

منتور. [ م ُ ت َ وِ ] ( ع ص ) آنکه جهت ازاله ٔمو نوره می کشد. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

آنکه جهت ازاله مو نوره می کشد .

دانشنامه آزاد فارسی

مِنْتور (Mentor)
در اودیسۀ هومر، مردی سالخورده، مشاور تلماخوس در غیاب پدرش، اودیسه. آتنا، الهۀ خرد، غالباً به شکل او درمی آمد.

فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم