مجمره سوز

لغت نامه دهخدا

مجمره سوز. [ م ِ م َرَ / رِ ] ( نف مرکب ) مجمره گردان. ( آنندراج ). آن که در مجمر آتش افروزد و عود و عنبر سوزد :
صباست غالیه سای و نسیم مجمره سوز
شمال چهره گشای و زلال آینه دار.سلمان ساوجی ( از آنندراج ).و رجوع به مجمره گردان شود.