فوده

لغت نامه دهخدا

فوده. [ دَ / دِ ] ( اِ ) خمیر خشک را گویند که از آن آبکامه سازند، و آن خورشی است مشهور در صفاهان. ( برهان ). فودج. رجوع به فودج شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال احساس فال احساس فال رابطه فال رابطه فال اوراکل فال اوراکل فال لنورماند فال لنورماند