لغت نامه دهخدا فسانه گوی. [ ف َ / ف ِ ن َ / ن ِ ] ( نف مرکب ) افسانه گوی. قصه گوی. فسانه پرداز : درهم آمیختیم خنداخندمن و چون من فسانه گویی چند.نظامی.
