لغت نامه دهخدا نکوبختی. [ ن ِ ب َ ] ( حامص مرکب ) خوش بختی. سعادت. نیک بختی. نکواختری : نکوبختی و دانش و کلک و تیغخدا هیچ ناداشته زو دریغ.اسدی.
