نکا

لغت نامه دهخدا

نکا.[ ن ِ ] ( اِخ ) قصبه مرکزی دهستان قره طقان بخش بهشهرشهرستان ساری ، در 25کیلومتری جنوب باختری بهشهر، سرراه شوسه ساری به بهشهر واقع است و 2000 تن سکنه دارد. رودخانه نکا آن را مشروب می کند. محصولش برنج ، غلّه ، مرکبات ، پنبه ، کنف و کنجد است. کارخانه برنج کوبی و کارخانه آردسازی دارد. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

قصبه مرکزی دهستان قره طقان بخش بهشهر شهرستان ساری استان دوم . در ۲۵ کیلومتری جنوب باختری بهشهر . سر راه شوسه ساری به بهشهر واقع است ۱٠۸٠۴ تن سکنه دارد و رودخانه نکا آنرا مشروب میکند . محصولش برنج غله مرکبات پنبه کنف و کنجد . کارخانه برنج کوبی و کارخانه آردسازی دارد .
پوست باز کردن از ریش . باز کردن پوست را از ریش پیش از به شدن پس ریم بهم رسانیدن .

دانشنامه عمومی

نکا شهری در استان مازندران و مرکز شهرستان نکا است که از غرب به شهرستان های ساری و میاندورود و از شرق به شهرستان بهشهر، از سمت شمال به دریای کاسپین و از سمت جنوب به دامنه های رشته کوه های البرز و استان سمنان متصل است. مردم نکا از قومیت طبری و ایرانی تبار هستند و به زبان طبری ( مازندرانی ) سخن می گویند. در سال ۱۳۷۴ با انتزاع بخش نکا از شهرستان بهشهر و نیز انتزاع بخش هزارجریب از ساری، شهرستان نکا با مرکزیت شهر نکا تشکیل شد.
بندر نکا به عنوان بزرگ ترین بندر نفتی شمال نقش مهمی در تهیه سوخت پالایشگاه های کشور دارا است.
استان مازندران پیش از اسلام تپورستان ( به پهلوی: ) نامیده می شد که برگرفته از نام قوم تپوری ( به یونانی: Τάπυροι ) می باشد که پس از اسلام قوم طبری نام گرفتند و سرزمینشان طبرستان نامیده شد. به اعتقاد مورخان آماردها نخستین سکنه باستانی مازندران بودند و آماردها از آمل تا تنکابن و تپورها از آمل تا گرگان سکونت داشتند. در عصر هخامنشی در کرانه جنوبی دریای مازندران اقوام، تپوری، آمارد، آناریاکه و کادوسی سکونت داشتند. مورخان آماردها را به مردمان داهه و سکایی و پارسی پیوند داده اند. هرودوت از قبیله مارد ( mardes ) در کنار دائی ها ( daens ) ، دروپیک ها ( dropiques ) ، و ساگارتی ها ( sagarties ) به عنوان پارس های کوچنشین و صحراگرد یاد کرده است. پلینیوس مورخ یونانی محل آماردها را قسمت شرقی مارگانیا شناسایی کرده است. استرابون ( ۶۳ ق. م ) قوم آمارد را در کنار اقوام تپوری، کادوسی و کرتی به عنوان اقوام کوهستان نشین شمال کشور یاد می کند. استرابو می نویسد: تمام مناطق این کشور به استثنای بخشی به سمت شمال که کوهستانی و ناهموار و سرد است و محل زندگی کوهنشینانی به نام کادوسی ( Cadusii ) و آماردی ( Amardi ) و تپوری ( Tapyri ) و کرتی ( Cyrtii ) و سایر مردمان دیگراست، حاصلخیز است. به گفته واسیلی بارتلد تپوری ها در قسمت جنوب شرقی ولایت سکونت داشتند و در قید اطاعت هخامنشیان درآمده بودند و آماردها مغلوب اسکندر مقدونی و بعد مغلوب اشکانیان شدند و اشکانیان در قرن دوم ق. م. آنها را در حوالی ری سکونت دادند و اراضی سابق آماردها به تپوری ها اهدا شد و بطلمیوس در شرح دیلم یعنی قسمت شرقی گیلان در ساحل بحر خزر در آن زمان از تپوری ها نام می برد. به گفته یحیی ذکا در «کاروند کسروی» آورده است: آماردان یا ماردان، در زمان لشکر کشی اسکندر مقدونی به ایران، این تیره در مازندران نشیمن می داشتند و آن هنگام هنوز قبایل تپوران به آنجا نیامده بودند. به گفته مجتبی مینوی قوم آمارد و قوم تپوری در سرزمین مازندران می زیستند و تپوری ها در ناحیه کوهستانی مازندران و آماردها در ناحیه جلگه ای مازندران سکونت داشتند. در سال ۱۷۶ ق. م فرهاد اول اشکانی قوم آمارد را به ناحیه خوار کوچاند و تپوری ها تمام ناحیه مازندران را فرو گرفتند و تمام ولایت به اسم ایشان تپورستان نامیده شد. سرزمین لنگا و تنکابن بخشی از سرزمین دو قوم تپوری و آمارد بود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم