نوش باده

لغت نامه دهخدا

نوش باده. [ دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) نوش باد. رجوع به مدخل قبل شود.

فرهنگ فارسی

نوش باد .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم