لغت نامه دهخدا نوباوگی. [ ن َ / نُو وَ / وِ ] ( حامص مرکب ) نوباوه بودن. رجوع به نوباوه شود : دهم چار چیزش که بی پنجمندبه نوباوگی برتر از انجمند.نظامی.
