لغت نامه دهخدا نوای خارکن. [ ن َ ی ِ ک َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نام نوائی است از موسیقی. ( جهانگیری ) ( انجمن آرا )( برهان قاطع ). نغمه ای است از موسیقی قدیم. ( فرهنگ فارسی معین ). نوای خارکند. ( برهان قاطع ) : نوای خارکن از عندلیب نیست عجب که مدتی سروکارش نبوده جز با خار.ظهیر ( انجمن آرا ).چو خار گلبن دانش بهار بی برگی حریر کلک تو گردد نوای خارکنش.کمال اسماعیل ( از جهانگیری ).