نشستگه

لغت نامه دهخدا

نشستگه. [ ن ِ ش َ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) نشستگاه. جای نشستن. مقام. مکان. جا. رجوع به نشستگاه شود :
پیش دل اندر بکن نشستگهم
وز عمل و علم کن نثار مرا.ناصرخسرو.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم