لغت نامه دهخدا میفر. [ ف َ ] ( ع ص ) خادم سبک روح و چالاک. ( منتهی الارب ). خدمتکار. ( مهذب الاسماء ). خادم. ( یادداشت مؤلف ) ( دهار ). مئفر. و رجوع به مئفر شود.
