لغت نامه دهخدا
میث. [ م َ ] ( ع مص ) سودن دارو را در آب ( لغتی است در ماث یموث موثاً ). ( از ناظم الاطباء ). سودن چیزی در آب. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). موث. ( تاج المصادر بیهقی ) ( المصادر زوزنی ).
میث. ( ع ص ، اِ ) ج ِ میثاء. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به میثاء شود.
