مووی

لغت نامه دهخدا

مؤوی. [ م ُءْ ] ( ع ص ) پناه و جای دهنده. ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ).
مؤوی. [ م ُ ءَوْ وی ] ( ع ص ) پناه و جای دهنده. || پناه و جای گیرنده. ج ، مؤوین. ( از منتهی الارب ).
مؤوی. [ م ُ ءَوْوا ] ( ع ص ) پناه و جای داده شده. ( از منتهی الارب ).