مهرکن

لغت نامه دهخدا

مهرکن. [ م ُ ک َ ] ( نف مرکب ) مهرکننده. کسی که بر مهر و نگین نقش یا نام حک کند. حکاک.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم