مهرورز

لغت نامه دهخدا

مهرورز. [ مِهْرْ وَ ] ( نف مرکب ) بامهر. عطوف. دوستی ورزنده. دوست :
گفتم ز مهرورزان رسم وفا بیاموز
گفتا ز خوبرویان این کار کمتر آید.حافظ.

فرهنگ فارسی

با مهر عطوفت دوستی ورزنده . دوست .

فرهنگ اسم ها

اسم: مهرورز (پسر) (فارسی) (طبیعت، کهکشانی) (تلفظ: m.-varz) (فارسی: مِهرورز) (انگلیسی: mehr-varz)
معنی: بامهر، عطوف، دوستی ورزنده، دوست، با محبت، مهربان، ( در قدیم ) عاشق