لغت نامه دهخدا منتذر. [م ُ ت َ ذِ ] ( ع ص ) پیمان بندنده و واجب نماینده چیزی بر خود. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). آنکه نذر می کند و عهد می بندد. ( ناظم الاطباء ). رجوع به انتذار شود.
