ملک سیرتی

لغت نامه دهخدا

ملک سیرتی. [ م َ ل َ رَ ] ( حامص مرکب ) ملک خویی. فرشته خویی. خوش خویی :
کسی کوطریق تواضع رود
کند بر سریر شرف سلطنت
ولیکن تو جایش بدان و مکن
ملک سیرتی در گه شیطنت.ابن یمین.و رجوع به ملک سیرت شود.