ملتق

لغت نامه دهخدا

ملتق. [ م ُ ت َ ] ( اِ )مأخوذ از ترکی ، خمپاره و نارنجک. ( ناظم الاطباء ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم