لغت نامه دهخدا مفنع. [ م ِ ن َ ] ( ع ص ) مرد نیکوآوازه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). مرد نیکوآوازه و کسی که ذکر او را به خوبی و نیکویی کنند. ( ناظم الاطباء ).
