مصافگاه

لغت نامه دهخدا

مصافگاه. [ م َ ] ( اِ مرکب ) معرکه گاه. ( آنندراج ). میدان نبرد. میدان کارزار. میدان جنگ. آوردگاه. ناوردگاه :
مخالفان تو را در مصافگاه اجل
همیشه هست به شمشیر مرگ ضرب رقاب.امیرمعزی.آمد به مصافگاه اول
دشمن شده کور بلکه احول.نظامی.