مسکنه

لغت نامه دهخدا

مسکنه. [ م ُ س َک ْ ک ِ ن َ ] ( ع ص ). مسکنة. آرام کننده.
- ادویه مسکنه ؛ داروها که در تسکین دردها به کار روند.

فرهنگ فارسی

( اسم ) مونث مسکن آرام کننده : جمع : مسکنات . یا ادوی. مسکنه . داروهایی که جهت تسکین دردها بکار برند .
آرام کننده

دانشنامه عمومی

مسکنة ( به عربی: مسکنة ) یک منطقهٔ مسکونی در سوریه است که در Manbij District واقع شده است.
مسکنة ۱۵٬۴۷۷ نفر جمعیت دارد.