معنی مسفر | لغت یاب

مسفر

لغت نامه دهخدا

مسفر. [م َ ف َ ] ( ع اِ ) آنچه پیدا و نمایان باشد از وجه و روی. ج ، مَسافر. ( از ناظم الاطباء ). ما أحسن َ مسفَر وجهه و مسافر وجَهه ِ و وجوهِهم. ( از اقرب الموارد ).
مسفر. [ م ِ ف َ ] ( ع ص ) کثیرالاسفار و بسیارسفر از مردم و جز آن. || توانا و قوی بر سفر. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
مسفر. [ م ُ ف ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از اسفار. درآینده در روشنائی صبح. و رجوع به اسفار شود. || روشن و سفید و تابان : وجه مسفر. ( از ناظم الاطباء ).