لغت نامه دهخدا مسانید. [ م َ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ مُسنَد. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). قسمی از حدیث که آن رابه گوینده وی برداشته باشند. مقابل مقاطیع. مراسیل. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). رجوع به مسند شود.
