مرغ پر

لغت نامه دهخدا

مرغ پر. [ م ُ پ َ ] ( نف مرکب ) سریعالحرکة. تیزرو. || در بیت ذیل استعاره از تیر است :
دیودلان سرکشش حامل عرش سلطنت
مرغ پران ترکشش پیک سبای مملکت.خاقانی.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم