معنی مرتقی | لغت یاب

مرتقی

لغت نامه دهخدا

مرتقی. [ م ُ ت َ قا ] ( ع اِ ) آنجا که از آن برشوند. ( یادداشت مؤلف ). محل عروج و جای بالا. ( ناظم الاطباء ). موضع ارتقاء. ( اقرب الموارد ).
مرتقی. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) برآینده بر نردبان. ( آنندراج ). بالارونده. ( غیاث اللغات ). صعودکننده. نعت فاعلی است از ارتقاء به معنی صعود و بالا رفتن. رجوع به ارتقاء شود. || بلندکننده. ( غیاث اللغات ).رجوع به معنی قبلی شود. || بالا رفته و در بالا پیدا شده. ( ناظم الاطباء ). رجوع به معنی اول شود.